W dniu 06.03.2025 roku na wykładzie gościliśmy Panią dr Grażynę Nawrolską.
Przed wykładem tradycyjnie Pani Prezes Helena Mendelewska omówiła sprawy bieżące m.im kolejne wykłady: 13 marca – spotkanie organizacyjne, 20 marca wykład Pań Ireny Sorokosz i Joanny Nowak, 27 marca wykład Pana Piotra Adamczyka.
W dniu 21 marca 2025 roku o godz. 9.00 wraz z dziećmi wyruszamy na „Pożegnanie zimy” spotykamy się pod „małą trójką” Prosimy o zaangażowanie się naszych słuchaczy.
Pani prezes przedstawiła również wiele propozycji wyjazdów na wycieczki i do teatrów, które omówimy na spotkaniu organizacyjnym, a następnie oddała głos Pani Grażynie Nawrolskiej.
„Mennonici na Żuławach”.
W 1517 roku M. Luter ogłosił 95 tez na uzdrowienie Kościoła katolickiego, a było to początkiem
rozłamu w Kościele katolickim, który spowodował narodziny ruchu protestanckiego, jednym z jego odłamów byli mennonici, ruch religijny powstały w Holandii. Jego założycielem był anabaptysta Menno Simons. Anabaptyści, a więc także mennonici, byli zwolennikami chrztu wyłącznie osób dorosłych (po 14 roku życia), podstawą wiary mennonitów była Biblia, rygorystycznie przestrzegana, należy żyć w izolacji od zepsutego świata. Mennonici wiedli proste życie, byli pacyfistami, wyrzekali się przemocy, nie mogli posiadać ani nawet nosić broni. Mieli zakaz składania jakichkolwiek przysiąg, nie mogli również sprawować wysokich urzędów, sami wybierali „duchowego przywódcę”, który prowadził nabożeństwa, głosił kazania i udzielał chrztu. Mennonici jako odłam ruchów protestanckich byli prześladowani w Niderlandach, gdzie władał Karol V,w wyniku tych prześladowań musieli oni opuścić Niderlandy i poszukać dla siebie nowego miejsca w Europie. Część osadników została wówczas sprowadzona na należące do Polski Żuławy. W XVI w. Polska była europejskim mocarstwem u szczytu swojej potęgi, krajem wielowyznaniowym zapewniającym swobodę religijną, zakazując prześladowań religijnych. Wybór Żuław nie był przypadkowy. Gdańsk i Elbląg od dawna utrzymywały kontakty handlowe z miastami holenderskimi, zaś same Żuławy to „mała Holandia”, obszary podmokłe, bagniste, zalewowe, ale jednocześnie bardzo żyzne. Mennonici znaleźli tu warunki niemal identyczne jak w Niderlandach, mogli więc wykorzystać swoje ogromne doświadczenie w osuszaniu terenów depresyjnych i dzięki budowie zaawansowanych systemów melioracji przekształcaniu ich w tereny rolnicze. Nowi osadnicy szybko zadomowili się na Żuławach. Odnosili duże sukcesy w swojej działalności, gdyż nie tylko mieli doświadczenie, ale byli również niezwykle pracowici i dobrze zorganizowani. Praca stanowiła istotną wartość ich kultury i religii. Wkrótce sukces pierwszych mennonitów sprawił, że do Polski sprowadzano coraz większą liczbę holenderskich osadników. Śladem obecności mennonitów na Żuławach są dzisiaj przede wszystkim charakterystyczne domy podcieniowe,w których ze względu na ich wielkość kwaterowano nawet do 10 rodzin. Cmentarze oraz bardzo nieliczne neogotyckie kościoły i domy modlitwy. Mennonici pozostawili po sobie również zaawansowany system melioracji (kanały, przepusty, budowle hydrotechniczne).
Na zakończenie wykłady Pani Prezes podziękowała Pani Grażynie Nawrolskiej, zapraszając na następny wykład.